هفته دوم لیگ برتر برای آبی پوشان تهرانی به لحاظ نتیجه چندان خوشایند نبود اما هواداران این تیم از نمایش تهاجمی تیم خود لذت بردند.
استقلال مقابل ملوان مدل استراماچونی تهاجمی بود | تیم نکونام پوست انداخت
بازی استقلال و ملوان در حالی با تساوی 2-2 به پایان رسید که آبی پوشان بر سر دو اشتباه مدافعین خود و دو حمله ملوان، دو گل دریافت کردند. این موضوع نقیصه بزرگ تیم فعلی جواد نکونام است و نشان می دهد تیم او در فاز دفاعی بالانس نیست. اگرچه بخش قابل توجهی از این اتفاق به پوست اندازی استقلال از سبک بازی تدافعی به تهاجمی باز می گردد اما نمی توان انتظار داشت که با هر حمله تیم حریف، یک موقعیت گل و حتی گل برای آنها ایجاد شود.
آبی پوشان در این دیدار به قدری موقعیت گل خراب کردند که شاید اگر بازیکنی همچون بلانکو در میدان بود، این تعداد موقعیت گل به ثمر می نشست و شاهد فرصت سوزی های پیاپی استقلالی ها نبودیم. بدون تعارف باید گفت روزبه چشمی و آرش رضاوند در خط میانی استقلال، سرعت تیمی این تیم را کاهش داده اند و اتفاقاً در گل دوم ملوان این رضاوند بود که در کورس سرعتی با بازیکن ملوان کم آورد تا او علاوه بر حمل توپ تا محوطه جریمه به سادگی ضربه ش را هم به سمت دروازه بزند و در ریباند، گل دوم ملوان در میان تعلل سایر بازیکنان به دست بیاید.
با حضور اندونگ در پست هافبک دفاعی که بسیار چابک به نظر می رسید، آبی ها در 15-20 دقیقه پایانی نمایش به مراتب بهتری از 70 دقیقه ابتدایی به نمایش گذاشتند. تنها نکته این نمایش، سردرگمی کاکوتا در پست هافبک پشت مهاجم بود که به نظر می رسد پست مناسبی برای این بازیکن باهوش نباشد.
یکی دیگر از اشتباهات بزرگ کادر فنی استقلال، بازی دادن به آرمین سهرابیان بود که در طول هفته گذشته تحت فشار روانی محرومیت به خاطر تتوی شیطانی اش قرار داشت. این بازیکن به دلیل عدم تمرکز با یک حرکت بدن ساده مقابل مهاجم ملوان فریب خورد تا گل اول ملوان در دقیقه 7 به دست بیاید. با توجه به جذب سامان فلاح، به نظر می رسد استفاده از او در این پست بهتر از مدافع پر اشتباه استقلال بود.
هر چه که هست، نمایش شب گذشته استقلال نشان داد این تیم برای انسجام تیمی و تعادل در فاز هجومی و دفاعی خود کار زیادی دارد. نوع استقرار بازیکنان در زمین و نحوه یارگیری آنها در موقع از دست رفتن توپ و ضدحملات حریف با اشکالات فراوانی مواجه است. اگر نکونام بتواند این نقیصه را رفع کند، تیم او به سبک تیم استراماچونی می تواند حریفان را تحت فشار قرار دهد. هواداران استقلال باید این نکته را بپذیرند که تیمی که فوتبال تهاجمی به نمایش می گذارد، خواه نا خواه فضای بیشتری به حریف می دهد و احتمال دریافت گلش بیشتر است اما نه هر گل ساده ای! استقلال مدل استراماچونی نیز در چند هفته اول در کسب نتیجه مشکل داشت اما از هفته ششم به بعد به تیمی تبدیل شد که هیچ حریفی جلودار آن تیم نبود.
بدون ذکر نام باید گفت 2-3 بازیکن بی کیفیت در ترکیب فعلی استقلال حضور دارند که احتمالاً با آماده شدن جلالی، کاکوتا و اندونگ و حضور بلانکو این بازیکنان به نیمکت استقلال منتقل خواهند شد و نمایش به مراتب بهتری از آبی ها می بینیم.
در انتها بار دیگر تاکید میکنیم حضور چشمی و رضاوند در میانه میدان، سرعت تیمی استقلال در بازگشت ها را کاهش داده و این تیم برای جلوگیری از ضدحملات حریف چاره ای جز خطا کردن ندارد.
از نکات مثبت بازی شب گذشته استقلال می توان به عملکرد درخشان بازیکنانی همچون اسلامی، رضائیان، اندونگ و ماشاریپوف اشاره کرد که هواداران این تیم را به آینده امیدوار کرده است. با جا افتادن کاکوتا در سیستم استقلال، احتمالاً بازی های تهاجمی و زیبایی را از استقلال خواهیم دید. بزرگترین نکته مثبت بازی شب گذشته استقلال، تغییر رویکرد این تیم از بازی تدافعی به تهاجمی بود. اتفاقی که در طول دو فصل گذشته کمتر دیده بودیم.