انتشار اسناد ساواک در خصوص یک اتفاق تاریخی در سال 1349 پرده از سمت و سوی دو باشگاه تاج و پرسپولیس برداشت. جائی که تاجی ها حامی شاهنشاه بودند و هواداران پرسپولیس همراه با مردم آن زمان، علیه شاهنشاه موضع گیری داشتند. اتفاقی که در بین بازیکنان دو تیم نیز شاهد آن بودیم و بسیاری از بازیکنان سابق تاج پس از انقلاب به خارج از ایران مهاجرت کردند و در سمت مقابل نفراتی همچون محمد مایلی کهن، علی پروین و … بازیکنان وقت پرسپولیس نه تنها در تظاهرات علیه شاه حضور داشتند بلکه برای بیعت با امام خمینی نیز در محضر ایشان حاضر شدند.
در سند افشا شده از ساواک می خوانیم:
برخورد طرفداران تیم تاج و پرسپولیس[در سند به اشتباه پاس قید شده است] پس از پایان مسابقه فوتبال تیمهای تاج و پرسپولیس تماشاچیانی که در میدان بودند به دو گروه تقسیم شده و در خیابان به راه افتادند طرفداران تیم تاج خیلی کم بودند و هوداران تیم پرسپولیس بسیار زیاد بودند به چند گروه تقسیم و پشت سر دسته اول حرکت نمودند.
طرفداران تیم تاج با شعار (قهرمان آسیا متشکریم) و دیگران با شعار (پرسپولیس تو قلب مردم قهرمانه) به راه خود ادامه میدادند در این موقع شعار طرفداران تیم تاج عوض شد و همگی میگفتند تاج قهرمان ـ تاج قهرمان و مخالفین آنها فریاد میزدند تاج … مال ـ تاج … مال جمعیت موقعی که از تخت جمشید گذشت عدهای میگفتند (یا فوتبالو جمعش کنید ـ یا تیمسارو عوض کنید) و عدهای دیگر میگفتند (مرگ بر این تیمسار قانون شکن) در دروازه دولت پلیس به مردم حمله کرد طرفداران تاج شعار میدادند جاوید شاه ـ جاوید شاه و طرفداران پرسپولیس فریاد میزدند مرگ بر این دولت قانون شکن و عدهای هم در حالی که فرار میکردند شعار میدادند مرگ بر این دیکتاتور.
جمعیت طرفدار تاج از ورود به خیابان سعدی منصرف شدند و به طرف لالهزار رفت. در این بین عدهای از طرفداران پرسپولیس نیز به خیابان لالهزار داخل شدند و تا میدان سپه بر ضد تیم تاج و تیمسار خسروانی شعار میدادند البته پلیس چند مرتبه آنان را متفرق کرد لکن مجدداً به هم پیوستند.
به نظر می رسد این سابقه تاریخی در رویکرد حاکمیت فعلی در ایران تاثیرگذار بوده و حمایت های صورت گرفته از پرسپولیس و بدعهدی های صورت گرفته علیه تیم استقلال در چند سال اخیر ریشه در همین موضوعات دارد. جائی که تندروهای اصول گرا و ارزشی به طور کامل مدیریت و اداره کشور را به دست گرفته اند و دیدگاه های رادیکال و تند خود را حتی به فوتبال و این دو تیم هم سرایت دادند. تقویت یک تیم و تضعیف تیم دیگر با استناد به سبقه و ماهیت دو تیم از مصادیق آشکار تبعیض بین دو تیم ظاهراً دولتی محسوب می شود.
جائی که یک تیم با اهمال گماشته های دولتی اش از آسیا حذف می شود تا تیم محبوب حاکمیت جایگزین آن در رقابت های آسیایی شود، دیگر بحثی در خصوص حمایت از یک تیم و ظلم در حق تیم دیگر باقی نمی گذارد. در عداوت جریان تندروی حاکم با تیم تاج سابق همین بس که این جریان حتی باقی ماندن نام تیم تاج را هم برنتابیدند و به هر نحوی آن را تغییر دادند و حتی در اوایل دهه هفتاد کمر به انحلال آن با وضع قانونی عجیب و فرستادن استقلال به دسته سوم بسته بودند(قانونی که به موجب آن در فصل بعد، تیم پرسپولیس می بایست به دسته سوم می رفت اما به دلیل نزدیکی شخص اول پرسپولیس در آن زمان با حاکمیت، قانون مذکور تنها با اجرا برای یک سال، لغو شد تا از دسته سومی شدن پرسپولیس جلوگیری شود!)