جواد نکونام مربی جوان استقلال نشان داده عاشق حاشیه است و به ایجاد حاشیه های خودساخته علاقه زیاد دارد. او که این روزها به واسطه سبک و مدل بازی استقلال توسط جمعی از هواداران و پیشکسوتان و البته مدیران استقلال تحت فشار قرار گرفته، احتمالاً تنها یک ماه دیگر فرصت دارد تا هر چه در چنته دارد رو کند تا نظر منتقدینش را نسبت به ادامه حضورش رو نیمکت استقلال عوض کند.
نکونام با تفکر منسوخ کیروش در استقلال | در خونه به خونه مربیگری نمی کنی استاد!
این یک حقیقت است که استقلال نکونام زیبا بازی نمی کند و به شدت نتیجه گرا عمل کرده است. او در فولاد نیز همینگونه بود و با یک لشگر بازیکن فانتزی و تهاجمی به فوتبال تدافعی و نتیجه گرا اقبال بیشتری نشان می داد. سبکی که او دنبال می کند، کپی برابر اصل سبکی است که کارلوس کیروش (استاد نکونام) به موجب آن،بیش از 8 سال روی نیمکت تیم ملی ایران نشست. سبکی مبتنی بر استفاده از ضربات ایستگاهی و شروع مجددها برای رسدن به گل با بازکنان بلندقامت پرتعداد در ترکیب اصلی و تمرکز بالا در فاز دفاعی و بستن فضاها به روی حریف.
فوتبالی به شدت متزلزل که اگر در آن گل اول را دریافت کنید، اجرای پلن B تقریباً غیرممکن خواهد بود. در این سبک فوتبال هواداران تیم شما تا سوت پایان بازی تا مرز سکته پیش خواهند رفت چرا که حتی اگر با یک گل از حریف پیش باشید، اما تا دقیقه 90 با تجمع در یک سوم دفاعی خودی، تنها قصد دفع حملات پرتعداد حریف را خواهد داشت که موقعیت های پیاپی حریف و عدم توانایی حفظ توپ توسط تیم خودی در میانه میدان هواداران را به شدت آزار می دهد.
نکونام با این سیستم منسوخ، بهترین فوتبالیست آسیا یعنی ماشاریپوف را تقریباً از کار انداخته است و بسیاری از بازیکنان تهاجمی این تیم نیز قادر به نمایش توانایی های خود نیستند چرا که استراتژی کادر فنی حضور پرتعداد در فاز دفاع است و عناصر هجومی استقلال عمدتاً در فاز هجومی تنها هستند و می بایست به تنهایی یار مقابل خود را از پیش بردارند که به سبب حضور بازیکنان کندی همچون رضاوند، بلانکو، رمضانی و … در ترکیب این تیم، عملاً این اتفاق ممکن نخواهد بود.
به طور خلاصه می توان گفت کل تاکتیک استقلال، حضور دو بازیکن با توانایی ارسال پاس های بلند دقیق مثل رضائیان و جلالی در کناره ها و زدن ضربات سر توسط یک بازیکن بلند قامت مثل بلانکو و رمضانی است و پس از گذشت بیش از یک سال حضور نکونام در استقلال، هواداران این تیم، تاکتیکی دیگری از کادر فنی ایرانی و ضعیف آبی ها ندیده اند.
هر چه که هست نتیجه سه دیدار استقلال مقابل الغرافه، نساجی و پرسپولیس سرنوشت نکونام روی نیمکت استقلال را مشخص خواهد شد و این آخرین فرصت او برای تغییر در سبک بازی استقلال و نتیجه گیری است.
هواداران استقلال معتقدند اکنون نه بازی زیبا از استقلال می بینند و نه نتیجه لازم کسب شده است که این موضوع مستقیماً به ضعف کادر فنی مرتبط است. چرا که یارگیری ابتدای فصل به جز دو مورد بازیکنان بوسنیایی با نظر نکونام انجام شده و با یک اردوی پیش فصل مناسب در ترکیه، کادر فنی بهانه ای برای عدم نتیجه گیری پس از یکسال حضور در این تیم ندارد.
شاید با تفکرات نکونام بتوان در تک بازی های فینال گونه موفق شد یا تیمی را از دسه پائینتر به لیگ برتر آورد اما این شیوه بازی مناسب یک مدعی قهرمانی در لیگ برتر و لیگ نخبگان نیست. تیم های مدعی بازی پرواکتیو را در دستور کار قرار می دهند و قدرت تاکتیکی خود را به حریف دیکته می کنند اما تیم نکونام بازی ری اکتیو را در پیش گرفته و منتظر اتفاقات بازی و حرکت حریف است و در مواقع بحرانی نیز عمدتاً پلنی برای تغییر نتیجه وجود ندارد.
پی نوشت: قابل توجه کادر فنی استقلال اینکه کادر فنی استقلال خوزستان نیز به کلی عوض شده بود و بسیاری از بازیکنان این تیم نسبت به فصل قبل تغییر کرده بودند اما یک نمایش با برنامه از این تیم مقابل استقلال تهران دیدیم و بهانه هایی همچون تازه وارد بودن مربی و بازیکنان و هفته های اول لیگ و بدنسازی و … هرگز مطرح نبود. سوال اساسی این است که مگر حریفان استقلال در لیگ، الهلال و النصر و الاهلی عربستان با ستاره های میلیاردی هستند که این تیم قادر به شکست دادن آنها نیست؟ بعضاً دیده ایم که سرمربیان لیگ برتری در توجیه شکست مقابل تیم های عربی مدعی می شوند آنها بازیکنان با کیفیت و گران قیمت دارند، اما توجیه شکست و ناکامی مقابل تیم هایی همچون ملوان و استقلال خوزستان چیست؟ این تیم ها هم رونالدو و فیرمینو و ماحرز و نیمار داشتند؟