استقلال در حالی مقابل پاختاکور ازبکستان به مساوی 0-0 رضایت داد که در صورت پیروزی مقابل این حریف بحران زده، تا 90 درصد صعودش به مرحله بعد قطعی شده بود. اما بی دقتی بازیکنان استقلال و نبود خلاقیت در خط میانی و سرعت در خط حمله باعث شد تا 2 امتیاز حساس این دیدار از کف آبی پوشان بپرد.
پیشرفت لاک پشتی استقلال موسیمانه مقابل پاختاکور
با توجه به اینکه موسیمانه نزدیک به دو ماهی هست که در رس کادر فنی استقلال حضور دارد و حدود 20 روز نیز به واسطه تعطیلات فیفادی این فرصت را داشت تا هم بر روی بدنسازی و هم موارد تاکتیکی تیم کار کند، انتظار نمایش بهتری از آبی پوشان در این دیدار می رفت.
استقلال اگرچه توانست برای دومین بازی پیاپی دروازه خود را بسته نگه دارد (یک پیشرفت در کارهای دفاعی به حساب می آید) اما همچنان ضعف مفرط در خط میانی و حمله این تیم که به واسطه حضور بازیکنان بی کیفیت است، به چشم می آید. اینکه موسیمانه با چه تفکری از ابتدا به آرش رضاوند و بلانکویی که از همین حالا مشخص است در لیست فروش قرار دارند، بازی داد مشخص نیست. اما این دیدار جزو معدود بازی هایی بود که بازیکنان استقلال مقابل تیم قدرتی پاختاکور توانستند تا دقیقه 90 بجنگند و اندک موقعیت های گل این تیم نیز در 20 دقیقه پایانی به دست آمد. (پیشرفت در بدنسازی بازیکنان) اگرچه موسیمانه با 4 تعویض همزمان در نیمه دوم، خون تازه ای به تیمش تزریق کرد تا به لحاظ بدنی مقابل پاختاکور کم نیاورند اما در مجموع پلنی برای تدارک حمله روی دروازه پاختاکور وجود نداشت و بازی رو به عقب ماشاریپوف با مرادمند و حسینی به شدت بر روی اعصاب هواداران استقلال رفته بود.
بر هیچکس پوشیده نیست که استقلال با حضور بلانکو در ترکیب اصلی، گویی 10 نفره مقابل حریفان به میدان می رود و این بازیکن کند و بی کیفیت آرژانتینی، زور خط حمله استقلال را تا حد زیادی کاهش می دهد. امیدواریم با حضور چند بازیکن با کیفیت خارجی در نیم فصل دوم، شریط خط حمله استقلال تغییر کند چرا که با حضور چند بازیکن تاثیرگذار در فاز هجومی استقلال، دیگر شاهد پاس های رو به عقب بازیکنان این تیم نخواهیم بود. آنها اکنون امیدی به مالکیت توپ با ارسال توپ برای بلانکو ندارند و بری همین منظور مدام با پاس رو به عقب سعی در کنترل بازی داشتند.
در مجموع پیشرفت در عملکرد استقلل محسوس ولی با این بازیکنان با سرعت کمی در حال اتفاق افتادن است.