معرفی + بازیکنان، تجهیزات و هدف بازی

معرفی

اگرچه این بازی آمریکایی که گاهی اوقات به صورت ویسکی پوکر نامیده‌ می‌‌شود مبتنی بر ترکیب‌های پوکر است، اما مکانیسم بازی کاملاً با پوکر متفاوت است. ویسکی پوکر در این وب‌سایت به عنوان یک بازی تجاری طبقه‌بندی شده‌ است. در این بازی بازیکنان با تبادل کارت‌ با دست مشترک روی میز، دست‌های خود را بهبود می‌‌بخشند. در بسیاری از کتاب‌های بازی ورق اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم به این بازی اشاره‌ شده‌ است، با این حال لا ویودا امروزه کمتر شناخته شده است. نسخه‌ای از این بازی هنوز در مکزیک انجام می‌‌شود، جایی که با عنوان لا ویودا (بیوه) یا احتمالاً لا ویدا (زندگی) شناخته می‌‌شود. در ابتدا ویسکی پوکر آمریکای شمالی و سپس نسخه‌های لاویودای مکزیکی را برای شما شرح خواهیم داد.همراه بیو کازینو باشید.

بازیکنان، تجهیزات و هدف بازی

از ۲ تا ۹ نفر می‌توانند با استفاده‌ از یک بسته‌ استاندارد ۵۲ کارتی بدون جوکر در بازی ویسکی پوکر حضور پیدا کنند. هر بازیکن به یک منبع چیپ نیاز دارد که برای امتیازدهی استفاده می‌شود. اگر بر سر پول بازی می‌کنید، باید پیش از شروع بازی بر سر ارزش هر چیپ توافق کنید.

هدف این است که بهترین دست پوکر ۵ کارتی را با مبادله کارت با دست اضافی روی میز، از آن خود کنید.

اولین دیلر با کشیدن‌ کارت (کمترین معاملات) انتخاب می‌شود و پس از آن نوبت تقسیمکارت بعد از هر دست به سمت چپ می‌رود. قبل از هر تقسیمکارت، هر بازیکن یک چیپ به یک استخر مرکزی کمک می‌کند.

دیلر کارت‌ها را بر زده‌ و بازیکن سمت راست وی آن‌ها را کات می‌کند. دیلر کارت‌ها را یکی یکی در جهت عقربه‌های ساعت تقسیم می‌کند. ی ی کار را از بازیکن سمت چپ خود آغاز می‌کند. یک دست بیشتر از تعداد بازیکنان نیز باید تقسیم شود. دست یدکی، که گاهی مواقع به نام بیوه شناخته می‌‌شود، درست پیش از دست دیلر تقسیم می‌‌شود. تقسیم کارت تا زمانی ادامه می‌یابد که هر دست پنج کارت داشته باشد.

بازیکنان بدون این که آن‌ها را به دیگران نشان دهند به کارت‌های خود نگاه می‌کنند. دست زاپاس، که گاهی اوقات به نام بیوه شناخته می‌‌شود، در مرکز میز به صورت رو به پایین نگه داشته می‌‌شود.

نحوه انجام بازی ویسکی پوکر

بازی با بازیکن سمت چپ دیلر شروع شده‌ و در جهت عقربه‌های ساعت ادامه‌ می‌یابد. سه مرحه در بازی وجود دارد.

در مرحله اول، دست زاپاس رو به پایین است. شما در نوبت خود سه گزینه در اختیار دارید:

  • پاس: شما کارت‌های خود را نگه داشته ولی حق تعویض کارت در آینده را برای خود محفوظ نگه می‌دارید. نوبت به بازیکن بعدی می‌رسد.
  • تبادل: دست خود را رو به بالا بر روی میز قرار می‌دهید؛ در عوض دست یدی را دریافت می‌کنید. شما اجازه ندارید پیش از انجام این کار به دست یدکی نگاه کنید. دست یدکی را به سایر بازیکنان نشان نمی‌دهید. مرحله دوم بازی اکنون آغاز می‌شود. کارت‌های دور انداخته‌ شده‌ توسط شما، دست یدکی جدید را تشکیل می‌‌دهند. بازیکنی که در سمت چپ شما قرار دارد به مانند معمول به بازی ادامه می‌دهد.
  • ضربه زدن‌ (ناک): شما کارت‌های خود را نگه داشته و از حق خود برای مبادله صرف نظر می‌کنید. این باعث می‌شود که بازی پیش از نوبت بعدی شما به پایان برسد.

وقتی نوبت به دیلر می‌‌رسد، اگر کسی مبادله نکرده‌ و دیلر نیز مایل به تعویض نباشد، پس از پاس یا ضربه زدن‌ توسط دیلر، دست یدکی رو به بالا چرخانده می‌‌شود. بدین ترتیب مرحله دوم بازی آغاز خواهد شد.

در مرحله دوم، دست ۵ کارتی روی میز رو به بالا می‌شود. شما در نوبت خود سه گزینه در اختیار دارید:

  • تعویض یک کارت: یک کارت را از روی دست خود بر روی میز دور بیندازید. در ازای آن یک کارت از دست یدکی بگیرید.
  • پنج کارت را تعویض کنید: تمام دست خود را به صورت رو به بالا دور انداخته‌ و در ازای آن تمام دست یدکی را دریافت کنید.
  • کارت‌های خود را نگه دارید: بازی درست پیش از نوبت بعدی شما به پایان می‌رسد.

این روند تا زمانی ادامه می‌یابد که کسی بر روی میز ضربه بزند. در ادامه هر بازیکن یک نوبت دیگر در اختیار دارد. وقتی نوبت به بازیکنی (اولین) می‌رسد که ضربه زده‌ است، تمامی افراد کارت‌های خود را به نمایش می‌گذارند.

امتیازدهی در بازی ویسکی پوکر

وقتی دست‌ها نشان داده‌ شدند، بازیکنی که بهترین دست را دارد (طبق رتبه‌بندی استاندارد دست‌های پوکر، بدون کارت‌های وایلد) تمامی چیپ‌های موجود را دریافت می‌کند.

روش دیگری نیز برای امتیاز دهی وجود دارد که به شرح زیر عمل می‌کند. هر بازیکن با تعداد کمی‌چیپ، معمولاً پنج، بازی را شروع می‌کند،. ارزش پولی به این چیپ‌ها اختصاص داده‌ نمی‌شود. هنگامیکه کارت‌ها نشان داده‌ ‌شدند، دارنده پایین‌ترین دست باید یک چیپ به استخر مرکزی بپردازد. اولین بازیکنی که پنج چیپ را به استخر از دست می‌دهد، بازنده بازی است. وی باید هزینه ویسکی یا سایر موارد مصرف شده‌ در طول بازی را بپردازد.

لا ویودا

این نسخه‌ که در حال حاضر در مکزیک بازی می‌شود توسط رودی کوئزادا توصیف شده‌ است. لا ویودا برای ۴ تا ۷ بازیکن در بهترین حالت خودش است.

بازیکنان بر سر ارزش یک چیپ توافق می‌کنند (برای مثال ۱ دلار برای هر چیپ). هر بازیکن باید به تعداد مساوی چیپ بخرد (معمولاً هر فرد دو یا سه چیپ). پول پرداخت شده‌ برای چیپ‌ها به برنده بازی می‌رسد. یک چیپ اضافی به نام “لا ویودا” (بیوه) در یک استخر مرکزی قرار داده‌ می‌شود. (به پیشنهاد رودی کزدا ممکن است عنوان چیپ “لا ویدا” (زندگی) باشد؛ به این دلیل که به بازیکنی که آن را خریداری می‌کند یک زندگی اضافی می‌بخشد).

بازی با یک بسته‌ استاندارد ۵۲ کارتی به همراه دو جوکر انجام می‌شود. جوکرها کارت‌های وایلد هستند. علاوه بر این یک کارت وایلد دیگر وجود دارد که بر اساس تعداد چیپ‌های موجود در استخر مرکزی تعیین می‌شود. در تقسیم کارت اول، آس‌ها همواره وایلد هستند، زیرا یک چیپ در استخر وجود دارد. ۱۱، ۱۲ یا ۱۳ چیپ در استخر به ترتیب مربوط به سرباز، بی بی و شاه هستند. ۱۴ چیپ دوباره با آس وایلد مطابقت دارد. ۱۵ چیپ نشان دهنده ۲ واید است. این روند به همین ترتیب ادامه می‌یابد.

بازی در خلاف جهت عقربه‌های ساعت انجام می‌‌شود. مانند ویسکی پوکر، دیلر یک دست ۵ کارتی به هر بازیکن و یک دست اضافی از ۵ کارت بر روی میز قرار می‌دهد. بازی با بازیکن سمت راست دیلر شروع می‌شود. مراحل بازی و گزینه‌ها دقیقاً مانند ویسکی پوکر هستند.

وقتی بازیکنی ضربه می‌زند و سایرین نوبت پایانی خود را انجام می‌دهند، تمامی کارت‌ها نشان داده‌ شده‌ و دست‌ها با هم مقایسه می‌شوند. اصطلاحات اسپانیایی برای انواع دست، از بالا به پایین، عبارتند از:

  • کینتییا (پنج از یک نوع)
  • فلور امپریال (رویال فلاش)
  • فلور کوریدا (استریت فلاش)
  • پوکر (چهار از یک نوع)
  • فول (فول‌هاوس – ترشیا + پار)
  • کالر (فلاش)
  • کوریدا (استریت)
  • ترشیا (سه از یک نوع)
  • دوس پرس (دو جفت)
  • پر (جفت)
  • کارتا مس آلتا (های کارت)

بازیکنی که بدترین دست پوکر را دارد باید یک چیپ به استخر بپردازد. از آنجایی که استخر در حال حاضر شامل دو چیپ است، ۲ در تقسیم کارت بعدی وایلد خواهد بود.

بازیکنی که تمام چیپ‌های خود را از دست بدهد، از بازی خارج می‌‌شود؛ مگر اینکه “لا ویودا” (چیپ اضافی که در ابتدای بازی در استخر مرکزی قرار می‌‌گیرد) را خریداری کند. این چیپ دو برابر ارزش یک چیپ معمولی را دارا است. وجه پرداختی به پولی که برنده جمع آوری می‌کند اضافه می‌شود. اگر به علت از دست دادن‌ چیپ‌های اصلی خود، خرید “لا  ویودا” را انتخاب کنید، می‌توانید بازی را ادامه دهید؛ این روند تا زمانی ادامه می‌یابد که آن چیپ را نیز از دست بدهید و در نهایت از بازی حذف شوید.

“لا ویودا” را فقط می‌توان یک بار خریداری کرد؛ آن هم بلافاصله پس از اینکه بازیکن منبع اصلی چیپ خود را از دست داده‌ است. اگر اولین بازیکنی که چیپ‌هایش تمام می‌‌شود، لا ویودا را خریداری کند، بازیکنان بعدی به محض از دست دادن‌ تمام چیپ‌های خود بدون هیچ شانسی برای خرید مجدد از بازی حذف خواهند شد. اگر بازیکن اول تصمیم بگیرد که “لا ویودا” را خریداری نکند، گزینه انجام این کار به دومین بازیکنی که چیپ‌هایش تمام می‌‌شود می‌‌رسد. این روند به همین ترتیب ادامه می‌یابد.

توجه داشته باشید که وقتی “لا ویودا” خریداری می‌‌شود، تعداد چیپ‌های موجود در استخر مانند دست قبلی باقی می‌‌ماند. بنابراین کارت وایلد نیز به جای افزایش یک عدد مانند معمول باقی می‌‌ماند.

بازی تا زمانی ادامه می‌یابد که همه به جز یک بازیکن تمام چیپ‌های خود را از دست بدهند. آخرین بازیکن بازمانده تمام پول پرداخت شده برای چیپ‌ها را از آن خود می‌کند.

در موارد نادر ممکن است وقتی کارت‌ها نشان داده می‌شوند، دست پایین دو بازیکن به یک اندازه ارز داشته باشد. قوانینی که در مکزیک برای تعیین اینکه چه کسی در این موارد برنده می‌شود توسط یوهان از تاماپولیاس توضیح داده شده‌اند.

  • اگر دو دست در این صورت مساوی باشند، دست با کارت‌های وایلد کمتر (یا صفر) دست دارای کارت‌های وایلد بیشتر را شکست می‌‌دهد.
  • اگر دو دست پوکر برابر بوده و کارت‌های وایلد (یا تعداد مساوی) ندارند، به دنبال دنباله‌هایی از دو یا چند کارت مجاور از یک خال باشید. دستی که بهترین از این دنباله را دارد بهتر است. دنباله‌های طولانی‌تر، دنباله‌های کوتاه‌تر را شکست می‌دهند. در صورتی که از نظر طول مساوی باشند، دنباله بالاتر دنباله پایین‌تر را شکست می‌دهد.

مثال‌ها:

  • ۸ پیک، ۸ دل، ۹ دل، ۵ گشنیز، ۴ خشت بهتر از ۸ گشنیز،  ۸ خشت، ۹ پیک، ۵ پیک، ۴ پیک است. به این دلیل که دنباله ۸-۹ بالاتر از دنباله ۴-۵ است.
  • ۸ گشنیز، ۷ دل، ۶ خشت، ۵ خشت، ۴ خشت بهتر از ۸ پیک، ۷ پیک، ۶ گشنیز، ۵ پیک، ۴ گشنیز است. به این علت که ۶-۵-۴ بهتر از ۹-۸ است.
  • بی بی دل، بی بی خشت، ۷ گشنیز، ۴ پیک، ۳ پیک بهتر از بی بی پیک، بی بی گشنیز، ۷ پیک، ۴ گشنیز، ۳ دل است. به این علت که ۴-۳ بهتر از از هیچ است.
  • اگر دو بازیکن دست یکسان داشته و هیچ کدام دنباله نداشته باشند (یا هر دو دنباله مساوی داشته باشند)، تعداد کارت‌های قرمز و سیاه در هر دست محاسبه می‌شود. دستی که تعداد کارت‌های یک رنگ بیشتری داشته باشد بهتر است.

مثال‌:

  • سرباز پیک، سرباز دل، ۷ خشت، ۷ دل، ۵ خشت بهتر از سرباز گشنیز، سرباز خشت، ۷ پیک، ۷ گشنیز، ۵ دل است. به این علت که چهار کارت قرمز بهتر از سه کارت سیاه است.
  • اگر در بیشترین تعداد کارت رنگی نیز تساوی برقرار باشد، یک کارت از روی دک کشیده می‌‌شود. رنگ کارت کشیده شده در اولویت است.

مثال:

  • شاه پیک، شاه دل، ۸ پیک، ۶ پیک، ۵ خشت در قیاس با شاه خشت، شاه گشنیز، ۸ دل، ۶ گشنیز، ۵ دل. دست اول سه کارت سیاه و دست دوم سه کارت قرمز دارد؛ بنابراین یک کارت از روی دک کشیده می‌شود. اگر این کارت سیاه باشد (برای مثال ۹ گشنیز) دست اول برنده است. اگر قرمز باشد (برای مثال ۳ دل) دست دوم برنده است.
  • در صورتی که تعداد کارت‌ها از نظر رنگ برابر باشد، کارت‌های هر دو دست با هم مخلوط می‌‌شوند. هر بازیکن یک کارت از بالای انباشت به دست‌ آمده می‌‌کشد. کارت بالاتر برنده است. این روش به عنوان منوتازو (Manotazo) شناخته می‌شود.

مثال:

  • ۷ پیک، ۷ خشت، ۱۰ پیک، ۹ خشت در برابر ۷ گشنیز، ۷ دل، ۱۰ خشت، ۹ پیک، ۴ دل. این‌ها برابر با دست‌های پوکر هستند. هیچ ترتیبی در خال وجود ندارد. هر بازیکن سه کارت قرمز و دو کارت سیاه دارند. بنابراین این ده کارت با هم مخلوط می‌شوند و هرکس کارت بالاتر را بکشد برنده خواهد شد.

انواع

پل مارتین به یک نسخه از بازی با بسته کارت کاهش یافته اشاره کرده است. در این نسخه دو بازیکن با یک بسته ۲۰ کارتی و تنها با ۱۰، سرباز، بی بی، شاه، آس در هر خال بازی می‌کنند. یک رتبه اضافی برای هر بازیکن مازاد به تعداد کارت‌ها اضافه می‌شود؛ به طوری که برای مثال در صورت حضور ۷ بازیکن از ۴۰ کارت استفاده خواهد شد. رتبه بندی بسته کارت به صورت معمول آس، شاه، بی بی، سرباز، ۱۰،۹، ۸، ۷، ۶، ۵ است. برنده هر دست ۱ امتیاز کسب می‌کند. اولین بازیکنی که به تعداد امتیاز مورد توافق برسد برنده بازی است.

به نقل از مایک بارون در یک نسخه در هنگام مقایسه فلاش‌ها، در ابتدا خال با استفاده از این ترتیب بندی از بالا به پایین مقایسه می‌‌شود: پیک، دل، خشت، گشنیز. بنابراین، برای مثال، هر فلاش دل، بدون در نظر گرفتن رتبه کارت‌ها، هر فلاش خشت را شکست خواهد داد. با این حال، استفاده از این قانون رایج نیست. بازیکنان مکزیکی که از آن‌ها سوال پرسیده‌ایم گفته‌اند که فلاش‌ها به روش معمولی که در پوکر استفاده می‌شود با هم مقایسه می‌شوند؛ به این صورت که رتبه‌ کارت‌ها از بالا به پایین با هم مقایسه می‌شود.

0 0 رای ها
رأی دهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از

0 نظرات
قدیمی ترین
تازه‌ترین بیشترین واکنش نشان داده شده(آرا)
بازخورد (Feedback) های اینلاین
نمایش تمام نظرات